Light Shower
Studio Sarai is een licht atelier in de nieuwe wijk Strijp-R in Eindhoven.
Door middel van 2000 hangende glasvezeldraden vanuit de lichtkoepel, lijkt het alsof het daglicht naar beneden valt als een stortdouche.
De wind zorgt voor een natuurlijke beweging.
licht- textielobject
Studio Sarai
Dutch Design Week Eindhoven
Oktober 2019
Glasvezels (350 cm lang), nylonnet ( 175 X 100 cm), spot
BREATH
Lichtinstallatie voor Parklicht
Oosterpark Amsterdam
November 2018
Led-lichtbakken, Led-spotjes, Röntgenfoto’s, mdf, ventilatoren en plastic folie
Het is Oosterpark dient net als alle andere parken in Amsterdam als groene long van de stad. De 2e Openbare Openluchtschool is in 1931 gebouwd voor kinderen met luchtweg problemen. Deze kinderen met astma of bronchitis liepen het gevaar tuberculose op te lopen. Zonlicht, frisse buitenlucht en veel aandacht voor gymnastiek waren heilzaam voor deze kinderen. De Oosterparkschool is tot 1967 de officiële naam en hij is gebouwd in een landelijke Amsterdamse Schoolstijl.
Achter 6 ramen op de hoek van het entreegebouw zijn kijkkasten gebouwd met Röntgenfoto’s van kinderlongen. Onder de kasten zitten zwenkende ventilatoren met Led-spotjes die er voor zorgen dat plastic zakjes in de vorm van longen op het ritme van een in- en uitademing naar boven geblazen worden en via een glasplaat over de Rôntgenfoto gereflecteerd worden ( Pepper’s Ghost effect).
Licht- en luchtstroom maken de toeschouwer bewust van deze belangrijke elementen en de geschiedenis van de school.
Eerst zien dan geloven....
Save Our Souls !
Sint Nicolaas was beschermheilige van de zeevaarders, en werd daarom ook vaak als patroonheilige van havensteden gekozen. In de legende werd Nicolaas aangeroepen door zeelieden wier schip zinkende was. Hij verscheen en bracht de storm tot bedaren.
De figuur van Sinterklaas is in de loop der eeuwen geëvolueerd van een beschermheilige, via een boeman en hardhandige pedagoog, naar een folkloristische kindervriend
Geloof werd bij kinderen op een speelse manier ingeprent door de jaarlijkse verschijning van deze goedheiligman. Zien is geloven! Zijn mantel en mijter zijn rood, niet echt een bisschoppelijke kleur. Rood is de kleur van liefde en gevaar, oftewel goed en kwaad. Schuldgevoelens werden in de Katholieke kerk vroeg aangewakkerd. Dat Sinterklaas uiteindelijk niet bestaat komt voor kinderen vaak hard aan. 6 december is eigenlijk zijn sterfdag. Hij stierf al in 340 na chr.!
Rond sint Jan (24 juni), de langste dag van het jaar, verschijnt de goedheiligman in de vorm van een ontzagwekkend groot glas-in-loodraam in de toren. Door de ondergaande zon verstrijkt het rode licht over het wonder van de zee.
Zijn staf (symbool van zijn kerkelijke macht) hangt als een toverstaf boven het graf
Video- en lichtinstallatie in de toren van de grote- of Sint Nicolaaskerk in Monnickendam
In het kader van Summer of Arts. juni 2018
Leefiter, projectiedoek, sinterklaasstaf
Videomappinginstallatie
Amsterdam Light Festival
December 2017-Januari 2018
24 schermen van steigergaas, 2 projectoren
(20.000 ansilumen), luidsprekers en ledfresnelspot.
Fotografie: Janus van den Eijnden
Film: Olof Thiel
Motion Design: Warner Krol
De ramen van het voormalige onderwijsgebouw van de marine,zijn getransformeerd tot vensters van een schip . Door de maan verlichte deining lijkt het gebouw te bewegen. Maar al snel trekt een verontrustend element de aandacht: aan de horizon knippert een alarmerend SOS-signaal. Het geluid van een zwaar ademende duiker versterkt het verontrustende gevoel.
The Passage
Mobiele diainstallatie Winterlicht Festival Schiedam
December 2017
2 diaprojectoren met spiegels aan motortjes. Kalkpapier
(model: Freya Aswynn)
De Ooievaarsbrug in Schiedam werd voor het eerst genoemd in 1854 en werd toen door een bruggenvrouw bediend. Hij is vernoemd naar het huis de Ooievaar in de gelijknamige steeg.
Het pas gerenoveerde brugwachtershuisje lijkt op een kas of een couveuse, eigenlijk een wachtkamer. Nieuw en oud leven kruisen elkaar hier.
De Ontmoeting
Memento Mori
Nearly There !
Lichtinstallatie 3 maal geexposeerd:
Lichtkunstfestival Winterlicht, Julianapark Schiedam. December 2015
Lichtwandeling Heerlijck Licht, Diepenheim.
Februari 2016
Luminale Frankfurt. Maart 2016
Bed, doekconsructie, EL-wire, LED-strips en motor
Licht en duisternis zijn verbonden met leven en dood. Bas Peeters is gefascineerd door het verschijnsel Bijna-Dood-Ervaring: een ervaring in een veranderde bewustzijnsstaat tijdens een reële levensbedreigende situatie. Het gaat dus om het daadwerkelijk nabij de dood zijn.
Vaak wordt ervaren dat men door een donkere spiraalvormige tunnel gaat, aangetrokken door een helder onbeschrijfbaar mooi licht aan het einde.
Het gelukzalige gevoel leidt tot een blijvende transformatie van het karakter.
Liggend op dit bed ervaart de toeschouwer een hypnotiserende bijna-dood-ervaring.
Door de ronddraaiende tunnel en het bewegend licht lijkt het alsof je in de tunnel gezogen wordt.
Het werk is in eerste instantie gemaakt voor Winterlicht in Schiedam.
De heilige Liduina, patrones van de chronisch zieken en de stad, heeft bijna haar hele leven op bed gelegen en had talloze visioenen.
Pas na achtendertig jaar lijden kwam er een eind aan haar leven. Ze zag in haar laatste verschijning een bloeiende rozenstruik en stierf.
Haar visioenen kunnen vergeleken worden met een bijna-dood-ervaring.
In Diepenheim stond het werk op een oud Kerkhof.
Lichtinstallatie appartementencomplex De Hagen Amsterdam-Noord
Opdrachtgever VESTEDA. Oplevering februari 2017
LED-schermen, vitrage, inkt, garen, lint
Motion Design: Warner Krol
Een gelaagde en ‘doorlopende' installatie in 8 vitrineramen van het appartementencomplex De Hagen in Amsterdam-Noord.
Twee eenzame zielen, nieuwsgierig en op zoek naar contact achter de gezellige vensterbanken van Amsterdam-Noord, ontmoeten elkaar bij de entrée en delen hun passie.
De dubbele laag vitrage is geprint en geappliceerd met ‘vensterbankiconen. Het moiree-effect geeft een extra dynamiek aan de beelden.
Video- en lichtinstallatie voor Parklicht
Ruïne park Frankendael Amsterdam
Januari 2015
Park Frankendael is begin 19e eeuw aangelegd in de zogenaamde romantische landschapsstijl.
In de vijver stond op een klein eiland een huisje – de Hermitage genoemd – waar naartoe geroeid kon worden. In de Hermitage was een pop te vinden die een monnik voorstelde. Als er een munt in de pop werd gegooid, wees de arm van de pop naar een kist waarop de woorden “gedenk te sterven” te lezen waren
Het contrast van deze voorsteling over vergankelijkheid met de amoureuze omgeving werd door de bezoeker zeer gewaardeerd. De ruïne is in 2003 gerestaureerd.
Tijdens Parklicht verschijnt een vage schim met een lantaarn in zijn hand langzaam uit de diepte en loopt naar de deuropening. De heremiet kijkt even naar buiten. Hij draait zich om en verdwijnt weer naar het rijk der doden.
Matching the Wall
Video- en lichtinstallatie luciferfabriek
GLOW Eindhoven
November 2014
De naam Lichtstad is in feite ontstaan door de aanwezigheid van meerdere luciferfabrieken in Eindhoven, en de geschiedenis daarvan voert terug tot 1870, terwijl Philips pas in 1891 is gekomen. De wandelroute van GLOW 2014 loopt langs een respectloos ingepakte wand van de voormalige luciferfabriek.
De lucifer als lichtbrenger wordt verbeeld in een letterlijk en figuurlijk gelaagd 3-dimensionaal licht- en videobeeld geinspireerd op de geschiedenis van deze plek.
De Genius Loci (unieke identiteit) wordt zo weer nieuw leven ingeblazen. De bezoeker zal zich realiseren dat hier industrieel erfgoed ligt met een belangrijke impact voor de stad.
Carbide Plant
Tussen 1895 en 1945 hebben mensen gebruik gemaakt van carbidlampen die werkten op acetyleengas dat vrijkomt als je water laat druppelen op een blokje carbid.
Het werd als mobiel licht gebruikt op fietsen, auto’s en in de mijnen, maar ook op industriecomplexen. Het geeft een helder wit licht en heeft een typische lookgeur.
Het Carbidgebouw(379) op het Hembrugterrein, gebouwd in 1938, heeft dienst gedaan als huisvesting voor een carbidinstallatie. Later is dit gebouw ook gebruikt als glas- en verfmagazijn. De carbidinstallatie draaide op een acetyleengenerator en diende om munitie mee te maken maar ook om het hele complex te verlichten.
Een mobilé van koperbuis met een tiental verschillende carbidlampen hangt in de vide. Door de warmte van de vlammen draaien de lampen rond en het licht genereert vreemde schaduwen op de muren.
Het grote raam is getransformeerd tot een modern glas-in-loodschildering van een sterk uitvergroot en gepixeld detail van het bos dat het Hembrugterrein door de jaren heen heeft overwoekerd. De hele ruimte wordt zo bedolven onder groen licht. De indringende carbidgeur versterkt de herinnering aan het oorspronkelijke gebruik van dit gebouw.
Natuur en techniek omarmen elkaar in deze bizarre ‘kasplant’.
Lichtinstallatie Carbidgebouw Hembrugterrein Zaanstad
Art Zaanstad. Mei 2014
Draaiende kroonluchter van koperbuis met 20 oude Carbidlampen en glas-in-loodraam van Leefilter
Facing the Facade
Videomappingproject
Luminale Frankfurt Duitsland.
Maart-april 2014
Beamer, Laptop, 5 TL-armaturen, karnemelk en speakers
De bewogen geschiedenis van deze fabriek is de inspiratie voor dit project als onderdeel van een groepstentoonstelling van het ILO (Instituut Licht Ontwerpen).
De gebroeders Heyne stichtte de fabriek in 1869 en maakten het tot een enorme onderneming in schroeven en draaiwerk, met meer dan 400 werknemers. Tijdens beide wereldoorlogen warden ze verplicht om wapens te maken. Het was een hiërarchische gemeenschap met een typisch Duitse 'Gründlichkeit'
Op de gevel aan de binnenplaats van de oude staalfabriek, is een videoprojectie te zien. Een vlammend rode lichtlijn achter de ramen toont de tijd en de gloeiende staal.
Oude foto's, positief en negatief, verschijnen, vervagen en bewegen. De huidige huurders kijken door de ramen.
Marlene Dietrich zingt: “I need a man”.
Immaculate Emasculation
Analoge imagemapping op bevrijdingsmonument
lichtkunstfestival Winterlicht’
Julianapark Schiedam
December 2013
6 kleinbeelddiaprojectoren
Het vijf meter hoge standbeeld van Pieter Starreveld is erg omstreden geweest in de jaren vijftig omdat het te onzedelijk zou zijn. Pas in 1967 werd het beeld erkent als bevrijdingsmonument en voorzien van een nieuwe inscriptie. Door de jaren is het beeld ernstig beschadigd,
Voor het 2-jaarlijkse Winterlicht Festival is het beeld getransformeerd d.m.v. diaprojecties van echte modellen. Het lijken mensen van vlees en bloed die samen een oorlogstafereel verbeelden met een knipoog naar de preutsheid uit de jaren 50.
Wie gaat er met de afgehakte geslachtsdelen vandoor?
Beware of the Dog!
Interactieve videoinstallatie
Amsterdam Light Festival
Entrepotdok Amsterdam
December 2013- Januari 2014
12 plasmaschermen met minimacs, sensoren en speakertjes
Het Entrepotdok werd tot in de jaren 70 van de vorige eeuw bewaakt door de zogenaamde Hellebaardiers. In deze installatie komt hun geest terug in de wijze waarop de bewoners van het voormalige Administratiekantoor hun eigen territorium beschermen en de voorbijgangers in de gaten houden.
Op het moment dat iemand te dicht bij komt begint de ‘bewaker’ vanuit de ovale ramen te blaffen.
Deze ‘levende’ portrettengalerij staat voor overbeveiliging en levert door de interactiviteit een hilarisch beeld op.
Het Rode Gevaar
De metrostations Wibautstraat, Weesperplein en Waterlooplein waren in de jaren zestig aangelegd om ook als schuilkelders te kunnen dienen bij een kernramp.
De etalageruimtes worden nu beheerd door stichting Polderlicht voor vernieuwende kunstprojecten.
In deze tableau vivant schieten oorlogsvliegtuigen en bommenwerpers in het rond.
Bij het voorbij lopen verandert de positie van de soldaatjes.
Een low-profile licht- en schaduwspel met een knipoog naar de dreiging van een nucleaire aanval ten tijde van de Koude Oorlog.
Wat zou Poetin hier van vinden?
Lichtinstallatie in vitrine galerie ‘De Inkijk’, metrostation Wibautstraat Amsterdam
Januari-maart 2013
3 overhead projectoren met roterende speelgoedobjecten en bouwfolie.
Lopend Vuurtje
